Een ontmoeting met Dan Cassidy

Bij alle gerommel in de marge is het een doorbraak te noemen dat Dan Cassidy plotseling bij me langs wil komen. We vinden een geschikte datum: 23 november 2009. Om 17.00 uur neem ik de HiSpeed naar Schiphol een reis van nog geen 25 minuten. Het weer is verschrikkelijk, de regen gutst in de harde wind tegen de ramen. In Cumbria, Engeland zijn op dit moment hevige overstromingen gaande. Het systeem aldaar is niet berekend op de ingrijpende klimaatverandering. Ik heb Dan mijn mobiele telefoonnummer doorgegeven, maar heb dat van hem niet. Dankzij het nieuwe spoor gaat alles goed en rolt de trein op het juiste moment het ondergrondse station binnen. Dan’s vlucht zou om 18.10 binnen moeten komen, maar tot mijn verbazing en eerlijk gezegd ook schrik geven de monitoren aan dat de vlucht uit Manchester een half uur eerder landt. De harde wind blijkt in het voordeel van het vliegverkeer te werken. Volgens de borden moeten de passagiers bij terminal 4 tevoorschijn komen. Daar aangekomen vermeldt weer een ander bord dat het voor hen ook mogelijk is terminal 3 te gebruiken. Uit beide uitgangen komen druppelsgewijs mensen naar buiten, meest zakenlui. Als ik de tijd controleer op mijn telefoon zie ik een bericht van een onbekende afzender. Dat zal hem zijn: ‘Hi Johan. Am at arrivals 3. Am in black coat carrying white bag. Thanks’.

Met een grote boog loop ik om de groep passagiers heen me concentrerend op zwarte jassen en witte tassen. Daar staat inderdaad een man van mijn leeftijd volledig gekleed in het zwart, maar met een wel heel onbeduidend plastic tasje. We schudden handen en ik klop hem op zijn schouder. Het eerste dat opvalt is hoe bedachtzaam hij spreekt en hoe Amerikaans zijn accent is. Zijn vlucht was nogal ‘bumpy’ vertelt Eva’s broer. We passeren een Starbucks en ik vraag Dan of hij trek heeft in koffie. ‘Doe mij maar een regular,’ vraagt Dan. Hij mag dan Amerikaan zijn, hij is wars van toeters en bellen. Prima, het uitgebreide keuzemenu van Starbucks geeft mij ook vaak een ongemakkelijk gevoel. Terwijl we plaats nemen aan een tafeltje legt Dan uit dat hij in IJsland vooral veel optreedt als sideman in groepen die muzikaal niet helemaal spelen wat hij leuk vindt. In Engeland heeft hij twee eigen groepen; een swingkwartet en samen met zanger en gitarist James Hickman vormt hij een folkduo. Hij bezit een appartement in Shrewsbury aan de grens met Wales. Als Amerikaan moest hij erg wennen aan de Britse omgangsvormen, ze zijn snel geschokt of zelfs beledigd, zonder dat je dat overigens meteen in de gaten hebt. Af en toe speelt hij ook in Amerika, maar daar is het publiek voor zijn eigen muziek toch beperkter. Hij heeft zelfs twee keer in Nederland opgetreden: in Tilburg en in Beekse Bergen.

In de trein naar Rotterdam valt me op dat Dan bescheidenheid combineert met koppigheid. Hij praat rustig, maar beslist en laat zich niet gemakkelijk onderbreken. Het doet denken aan hoe ik zijn zus Eva inmiddels heb leren kennen. Zij was verlegen, maar wist altijd precies wat ze wilde. Ook Dans lichtblauwe ogen lijken op die van Eva. Hij kijkt je aan, zonder weg te kijken, maar houdt toch iets achter. Hij schrikt terug van al te veel enthousiasme en dat zal ook wel de reden zijn dat hij zich zo thuis voelt in het noordelijk gelegen IJsland. Hij zou graag wat vaker op het continent willen spelen.

Inmiddels is de Fyra aangekomen in Rotterdam en we wandelen het laatste stuk tussen station en mijn woning. Dan vraagt me op de man af: ‘Zou jij zaken publiceren, die ik liever niet in het boek zou zien?’ Gezien de tamelijk openhartige manier waarop hij de verschillende dilemma’s aan me schetst, kan ik me niet voorstellen dat er tussen ons op dit punt problemen zouden ontstaan. Wanneer heb je voor het laatst contact met ze gehad, vraagt hij? ‘Tot het moment waarop Elana Byrd het podium betrad’, antwoord ik naar waarheid. ‘Ik denk dat het belangrijk is dat je ze een keer ontmoet,’ concludeert Dan. ‘Je moet echt met mijn moeder praten. Schrijf haar een brief!’

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *