Eva zou beroemd worden, maar ze zou het zelf niet meemaken.

Na jarenlang optreden in bescheiden zaaltjes tekende Grace Griffith vlak voordat Eva stierf eindelijk een contract bij de kleine platenmaatschappij Blix Street Records. Dit in Los Angeles gevestigde onafhankelijke label had succes gehad met de Ierse zangeres Mary Black, dankzij de hit ‘No Frontiers’, niet te verwarren met No Boundaries, het album dat Eva had opgenomen met David Lourim en Tony Taylor. Grace aarzelde of ze Blix Street directeur Bill Straw zou vertellen over haar muzikale vriendin. In een later interview gaf ze toe dat ze bang was dat Eva haar zou overschaduwen, maar dat ze uiteindelijk besloot haar ‘muzikale geheim’ niet langer voor zichzelf te houden. Grace kopieerde Live at Blues Alley, met ‘Fields Of Gold’ als openingstrack en stuurde het bandje naar Los Angeles. Bill Straw was verrukt. Hij was er meteen van overtuigd dat mensen dit mooi zouden vinden. Maar op datzelfde moment realiseerde hij zich de tragiek van die ontdekking: Eva zou beroemd worden, maar ze zou het zelf niet meemaken.

songbird(1998)

songbird(1998)

Na Eva’s dood op 2 november 1996 bezocht dominee Linda Olson Peebles Hugh en Barbara om de voorbereidingen voor een herdenkingsceremonie te bespreken. Die plechtigheid zou enkele dagen na de verstrooiing plaatsvinden. Linda had Eva nooit persoonlijk ontmoet, maar ze kende haar muziek. Linda is een kennis van Grace Griffith en zijn beiden unitarisch universalist. Linda is niet alleen predikant, maar tevens singer-songwriter. In de jaren tachtig en negentig had Grace Griffith open podium avonden georganiseerd in haar koffiehuis en Linda had daar regelmatig gespeeld en gezongen. De familie vond het belangrijk dat een liberale vrouwelijke predikant, met liefde voor muziek, zou spreken tijdens de ceremonie. Linda bekeek Eva’s werk, luisterde naar verhalen en herinneringen van Hugh en Barbara aan Eva en ze nam al hun wensen mee voor de dienst. Omdat muziek voor de Cassidy’s zo belangrijk is, vroegen Hugh en Barbara Chris Biondo met zijn expertise de geluidsapparatuur te verzorgen.

sailing

sailing

Grace Griffith zong een lied dat veel voor Eva had betekend: Pete Seeger’s ‘Oh Had I A Golden Thread’. Eva had dit lied in de studio opgenomen en het was terechtgekomen op het Live At Blues Alley album. Op de liner notes beschreef Eva het lied als haar favoriet. De melodie was tamelijk eenvoudig, een vrije versie van ‘Nearer My God To Thee’, maar Eva was in staat om op de akkoorden te improviseren. De tekst sprak Eva erg aan en de beeldend kunstenaar in haar werd aangesproken door het beeld van het weven van een regenboogontwerp. Voor Eva was de regenboog het symbool van een geluk dat ergens in de verte op haar wachtte.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *