Pas toen Terry Wogan (1938 – 2016) op het toneel verscheen, kwam de enorme aandacht voor Eva Cassidy pas echt op gang. Paul Walters, BBC radio en TV producer, is vooral bekend door zijn werk voor Wogan’s BBC Breakfast show Wake Up To Wogan op Radio 2. Terry Wogan noemde hem vaak plagerig Paulie Walters, en veel luisteraars kennen hem als Dr. Wally Poultry. Paul was de eerste die een mail ontving van Tony Bramwell. ‘Beste Paul, ik weet dat je het druk hebt, maar je moet echt eens luisteren naar dit bijzondere album. Groetjes, Tony.’ Persoonlijke kontakten zijn belangrijk, ook in de vercommercialiseerde wereld van de muziekindustrie en de radio. Paul Walters ontving tientallen albums per dag van wanhopige muzikanten die hoopten op enige minuten radiozendtijd. Wanneer Paul afging op de cover van dit Songbird album – een onaantrekkelijk amateuristisch ontwerp met een niet al te scherpe Polaroid foto van een onbekende zangeres – zou hij er vermoedelijk niet eens naar geluisterd hebben. Maar Paul kende Tony Bramwell en als die zijn pensionering onderbrak voor het promoten van een nieuwe artiest, moest er iets bijzonders aan de hand zijn.
Paul beantwoordde de e-mail van Tony, zes dagen nadat hij ‘Autumn Leaves’ al het voordeel van de twijfel had gegeven en op de radio had laten horen, met de verzekering dat hij ‘Over The Rainbow’ zou beluisteren, de track die Tony in het bijzonder aanbeval. Tony, die naast zijn pc zat, reageerde per ommegaande: ‘Nee, ik wil dat je er nú meteen naar gaat luisteren.’ Paul kon dit verzoek niet negeren. Hij luisterde naar het slotnummer en het was hem meteen duidelijk dat Tony geen woord te veel had gezegd: ‘Dit is briljant,’ antwoordde hij, ‘we gaan het morgen draaien.’
Terry Wogan vertrouwde Tony blindelings in deze zaken en draaide ‘Over The Rainbow’ inderdaad de volgende dag. ‘Met dit nummer kwam Paul binnen vanmorgen. Het is er een van een dame genaamd Eva Cassidy. Hoop dat je het mooi vindt!’ Op dat moment had niemand in de gaten dat Eva twee jaar daarvoor was overleden. Wogan werd betoverd door de stem van Eva en las snel de liner notes in het tekstboekje door. Toen het lied bijna afgelopen was zei hij: ‘Dat was Eva Cassidy, die tragisch genoeg niet meer onder ons is.’
De luisteraars reageerden massaal. Binnen tien minuten – het nummer was nog maar nauwelijks afgelopen – kwamen meer dan honderd mails binnen. De telefoonlijnen waren overbezet en ook de dagen daarop ontving de BBC nog vele brieven en faxen. ‘Over The Rainbow’ mocht dan een oud lied zijn, Eva’s uitvoering had het een tijdloos karakter gegeven, dat een snaar bij het Britse publiek had geraakt.
Laat een reactie achter