Annapolis (Maryland) was de perfecte locatie voor kleine solo-optredens in 1994. De oude sfeervolle stad aan de Chesapeake Bay had veel bars en restaurants die waren geïnteresseerd in toegankelijke en akoestische livemuziek. Eva had graag, net als haar broer, in Europa opgetreden, maar Annapolis bleek een redelijk alternatief te zijn. De bars en restaurants hadden een Engelse sfeer en de mensen luisterden er graag naar goed gespeelde en gezongen liedjes. Eva’s gitaarspel was verbeterd en ze was bedreven geraakt in het muzikaal begeleiden van haar eigen stem. Eva Cassidy’s optreden voor een klein en aandachtig luisterend publiek maakte indruk; Eva bevond zich zelden in de positie van een achtergrondzangeres.
Russ uit Annapolis ontmoette Eva in een plaatselijke pub in de stad. Hij beschrijft hieronder zijn bijzondere herinnering aan de zangeres: ‘Het was een open microfoon avond en een handjevol bezoekers hing een beetje rond en dronk een biertje. Ze luisterden naar de muziek en wachten op hun eigen beurt om te spelen. Aan een tafeltje zag ik een aardige jonge vrouw zitten die haar gitaar tegen haar knie geleund hield. De ruimte zat inmiddels aardig vol en omdat er niemand anders aan haar tafeltje zat, vroeg ik of ik naast haar mocht zitten. ‘Natuurlijk,’ antwoordde ze. Een paar minuten later, kwam er een vriend binnen, die een plaatselijke muziekkalender had gepubliceerd. Hij kende de vrouw aan het tafeltje en hij stelde ons aan elkaar voor. Ze was vriendelijk, maar ook wat verlegen. Ik vroeg haar of ze nog ging spelen en ze antwoordde dat ze het nog niet zeker wist. Ze kwam net van haar werk en zei dat ze liever eerst onder de douche was gegaan. We spraken over haar werk en toen het haar beurt was om het podium te betreden, aarzelde ze nog steeds. Ze zei dat ze een paar liedjes in gedachten had, maar dat ze niet wist welke ze zou gaan doen. Ik zei haar dat ze moest gaan zingen wat haar hart haar ingaf en dat wie het niet mooi vond naar de hel kon lopen.
Het publiek kende haar en gaf haar een warm welkomstapplaus. Ze pakte haar gitaar, verontschuldigde zich voor haar verschijning en speelde de inleidende akkoorden van ‘People Get Ready’. Het publiek leek wel betoverd; je kon een speld horen vallen. Ze vervolgde haar optreden met ‘Fields Of Gold’. Toen het nummer afgelopen was explodeerde de hele tent in een donderend applaus terwijl Eva terugliep naar de tafel.’
Laat een reactie achter