Eva Cassidy’s melanoom
In 1993 maakte Eva Cassidy zich zorgen over een bultje op haar neus, waarvan ze meende dat het er vreselijk uitzag. Ze bezocht een dermatoloog die de boosdoener verwijderde en die haar huid aan een nadere inspectie onderwierp. Daarbij ontdekte ze een grote plek op Eva’s rug. Geschrokken adviseerde ze Eva een biopsie te ondergaan. Eva en haar vriend Chris Biondo bezochten vervolgens het Prince George’s County Hospital waar Eva langdurig werd onderzocht. Chris verbleef urenlang in de wachtkamer totdat Eva en de dokter eindelijk terugkwamen. De dokter liet hen verschillende scans zien die aantoonden dat de plek op Eva’s rug kwaadaardig was. Vervolgens verwijderde de dokter een groot stuk huid uit Eva’s rug en verzekerde haar ervan dat daarmee alle kankercellen waren verwijderd. Wel benadrukte hij dat ze haar gezondheid scherp in de gaten moest houden en zich regelmatig moest laten onderzoeken. Een paar weken later bezocht Eva een oncoloog om te zien of de kanker zich had verspreid, wat op dat moment niet het geval was. Hierna maakte Eva geen afspraken meer.
Eva Cassidy
Eva ging er vanuit dat verdere controles niet nodig waren. Ze nam haar intrek in een appartement in Annapolis, Maryland. Eva bleef zingen en opnemen, en ze werkte daarnaast in tuincentrum Behnke’s om geld te verdienen. Eva was tevreden in haar huisje met haar katten. In die periode vertelde Eva haar moeder dat als ze zou sterven ze geen spijt zou krijgen, omdat ze altijd had mogen creëren.
Eva’s appartement
In de zomer van 1996 schilderde Eva enkele muurschilderingen in scholen voor de Haven Studios in Annapolis. Ze moest daarvoor op een ladder staan. Daar merkte ze dat haar heup pijnlijk was en dus ging liet ze een röntgenfoto maken – ze ontdekten dat haar heup er slecht aan toe was. Eva werd ingepland voor een heupvervanging, maar ze moest eerst een aantal testen ondergaan. Een röntgenfoto van haar borst toonde aan dat de kanker zich al had verspreid naar haar longen. Het was allemaal nog een gevolg van de oorspronkelijke kanker. Later bleek het ook in haar schouder te zitten waardoor het moeilijk werd om gitaar te blijven spelen. Toch ging Eva opnieuw naar de opnamestudio om zoveel mogelijk muziek vast te leggen. Eva’s oncoloog stelde een agressieve behandeling voor. Dit zou mogelijk resulteren in nog vijf jaar leven, maar zonder die behandeling zou ze nog slechts slechts zes maanden hebben. Het werd steeds erger. Na verloop van tijd werd zelfs de rit naar het ziekenhuis in Baltimore waar ze naartoe moest voor behandelingen ondraaglijk.
Eva kreeg veel bezoek eerst in het ziekenhuis en later in het huis van haar ouders. Eva had fijne vrienden, er was geen dag dat niemand kwam. Er werd voor haar gezongen, gemusiceerd en gebeden en ze hoefde niet alleen te zijn. Op 16 september gaf Eva Cassidy haar laatste optreden in Washington; ze kwam het podium op met een rollator en haar laatste lied was ‘What a Wonderful World’. Geen bezoeker hield het droog.
‘Thank you’ kaartje
Op haar sterfbed belde Bruce Lundvall, president van Blue Note Records. Hij verontschuldigde zich voor het niet aanbieden van een contract. In latere interviews gaf hij toe dat hij een grote fout had gemaakt. Eva Cassidy stierf op 2 november op 33-jarige leeftijd. Haar as werd uitgestrooid in St Mary’s River. Eva hield van die plek. Zuid-Maryland is prachtig. Vier jaar later verdrong Eva Cassidy’s album Songbird Dido’s No Angel en werd de nieuwe nummer één album in het Verenigd Koninkrijk en uiteindelijk zelfs het meest verkochte album van heel 2001. Eva Cassidy’s postume succes breidde zich uit naar andere landen, waaronder Denemarken, Zweden, Duitsland, Nederland, Roemenië en Australië. Songbirds keep singing!
Eén reactie op “Eva Cassidy’s melanoom”
Laat een reactie achter
My favorite singer ever