Ons bereikte het droevige bericht dat de door Eva Cassidy zeer geliefde zangeres Grace Griffith op 64-jarige leeftijd is overleden.
Grace Griffith groeide op in een gezin van tien kinderen op een kleine boerderij in het zuiden van Maryland. Al op jonge leeftijd begon ze te zingen en gitaar te spelen op kleine koffiehuispodia, begeleid door haar zus Maura. Grace’s ouders moedigden haar echter aan om een praktische carrière te volgen. Naast haar muzikale hobby studeerde ze in 1978 af aan de Universiteit van Maryland als fysiotherapeut. Enkele jaren na haar studie werd ze uitgenodigd om te zingen in de Ierse band The Hags in Washington DC. Ze toerde twee jaar met deze groep. Haar opvolgster in die band werd singer-songwriter Mary Chapin Carpenter. In 1987 vormde Griffith het duo Hazlewood met songwriter Susan Graham White. Ze brachten enkele nummers uit en stonden in 1991 op het Philadelphia Folk Festival.
Terugkerend naar haar Keltische roots vormde Grace de groep Connemara met violiste/arrangeur Cathy Palmer en harpiste Tracie Brown. Op hun albums kregen ze gezelschap van gitarist en multi-instrumentalist Zan McLeod. Ze brachten 2 albums uit, Beyond Horizon in 1993 en Siren Song in 1995. In 1993 bracht Griffith als solo artiest haar debuutalbum Every Hue and Shade uit op haar eigen onafhankelijke label.
Eva Cassidy was dol op de muziek van Grace Griffith. Met haar vriendin Elaine Stonebraker bezocht ze een optreden in Farthing’s Ordinary Tavern in St. Mary’s City (Maryland). Eva bewonderde Grace’s muzikale stijl en haar beheerste manier van zingen en ze ging naar haar concerten wanneer ze de kans kreeg. Het respect was wederzijds. Grace had gehoord over deze zangeres ‘die echt kon uithalen’ en ze herkende Eva al snel.
In 1996 was Eva Cassidy al te ziek om het huis te verlaten en haar moeder Barbara dacht dat het een goed idee zou zijn om Grace Griffith bij hen thuis uit te nodigen. Grace hoorde Barbara’s boodschap op haar antwoordapparaat: ‘Mijn dochter Eva is erg ziek en het is allemaal erg triest en Eva houdt van jouw zang en ze zou het erg op prijs stellen als je voor haar zou kunnen komen zingen.’ Grace belde onmiddellijk terug en maakte een afspraak om de Cassidy’s te bezoeken met haar vriendin en collega Marcy Marxer.
Toen Grace en Marcy aankwamen zat Eva in haar rolstoel in de woonkamer, nadat ze al haar krachten had verzameld om haar bed te verlaten. Haar broer Dan, die net klaar was met de vioolpartijen op ‘I Know You By Heart’, en Hugh op de cello voegden zich bij hen. Het werd een prachtige herfstmiddag vol mooie muziek. Eva was niet in staat om te spelen of zelfs maar te bewegen, maar ze gebruikte haar laatste energiereserves om te zingen met haar ‘engelenbrigade’, zoals ze hen noemde. Met hun stemmen als een hemels koor harmoniseerden Grace, Marcy en Eva hun gezamenlijke liederen-repertoire.
Na de release van haar album Grace, stuurde Griffith een tape van Eva Cassidy’s Live At Blues Alley album naar haar platenmaatschappij en de rest is geschiedenis. Op die tape stond een opname van ‘Fields of Gold’. Het nummer werd een grote hit in Cassidy’s postume carrière. ‘Alle kleuren van de regenboog, het hele palet van schoonheid en verdriet, zoete passie en eeuwigheid – het zat allemaal in die stem die uit dat hart en uit die handen kwam’ zei Griffith in een interview over Eva Cassidy. Tijdens de herdenkingsdienst voor Eva in Greenbelt Park, bracht Griffith een indrukwekkende Keltisch getinte versie van ‘Golden Thread’ ten gehore.
Chris Biondo, Lenny Williams (van de Eva Cassidy band) produceerden Grace Griffith’s album My Life in 2006.
Na meer dan 15 jaar te hebben gestreden tegen de ziekte van Parkinson, nam Griffith in 2014 Passing Through op. De tracks werden a capella opgenomen, en spaarzame instrumenten werden later toegevoegd.
Grace Griffith overleed op 5 juni 2021. Ze werd 64 jaar.
‘My Life’: https://www.youtube.com/watch?v=WUG3mc-sQeg
Laat een reactie achter