Celia en Eva deel 2

De relatie die Eva had met Celia Murphy verbeterde met de tijd. Celia begreep Eva altijd erg goed, tot op het telepathische af. Zo was Celia eens aan het werk in Crystal City toen ze een ingesproken telefoonbericht ontving: ‘Celia, ik ben in Alexandria en ik sta bij de winkel waarvan ik weet dat jij die erg leuk vind. Als je me wilt zien, kom dan naar Alexandria. Ik heb mijn fiets bij me.’ Waarom had Eva niet gezegd welke winkel? Alexandria was groot, hoe zou ze haar vriendin ooit kunnen vinden? Ze besloot toch in de auto te stappen en op goed geluk te rijden naar een Zipia filiaal dat ze leuk vond. Toen ze daar arriveerde stond Eva inderdaad precies voor die winkel met haar fiets aan de hand. Toen Eva Celia herkende viel haar mond open van verbazing: ‘Hoe heb je mij gevonden?’

Celia en Johan

Celia en Johan

In die tijd was het niet echt cool voor jonge mensen om over religieuze zaken te praten, maar Eva en Celia kwamen nader tot elkaar via de spiritualiteit. Zo vroeg Eva Celia om de tekst van ‘Morning Has Broken’ voor haar op te schrijven, een kerklied van Eleanor Farjeon uit 1931 dat door Cat Stevens in een nieuw arrangement succesvol werd. ‘Schrijf de woorden maar goed op, want God luistert mee,’ benadrukte Eva. De vriendinnen namen geloof serieus, maar ze verloren hun gevoel voor humor nooit. Toen ze op een zonnige middag in de auto reden en tweestemmig een hymne aanhieven, werden ze ingehaald door een luidruchtige vrachtwagen die het lied verpestte. Als uit één mond voegden ze de bestuurder een welgemeend ‘asshole’ toe.

Eva vergeleek haar vriendin Celia Murphy soms met Jezus, omdat ze anderen vaak hielp, zonder daar iets voor terug te vragen. De twee bevonden zich in toenemende mate op een gelijkwaardig geestelijk niveau. Eva sprak graag over engelen en ze vertrouwde Celia toe dat om zelf een engel te kunnen worden, ze eerst de aarde zou moeten verlaten. Net als alle anderen, vond Celia het moeilijk getuige te zijn van Eva’s zware gevecht en ze had de behoefte haar kwetsbare vriendin te troosten met woorden uit de Bijbel. Celia las bij voorkeur uit het boek van de Psalmen, zoals de door David geschreven 23ste Psalm: “Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar want U bent bij mij; Uw stok en Uw staf, zij geven mij moed.”

Celia in The Bayou

Celia in The Bayou

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *