De zilvergrijze engel die Eva’s vader boetseerde

Veel mensen vinden het jammer dat Eva Cassidy geen graf gekregen heeft. De zilvergrijze engel die Hugh Cassidy boetseerde uit metaalafval komt nog het dichtst bij een herinneringsplek voor deze bijzondere vrouw. De engel staat in de tuin die de woning van Hugh en Barbara Cassidy verbindt met de kust van Chesapeake Bay. Het grote witte huis is een luxe versie van het huisje aan zee waar Eva van droomde. De vleugels van de engel zijn half opengevouwen alsof ze ieder moment kan wegvliegen. De vochtige omgeving heeft het metaal een beetje aangetast. Het roestlaagje geeft de vleugels iets vergankelijks. De handen van de engel zijn gevouwen alsof ze aan het bidden is. Ze straalt een bovennatuurlijke gratie uit, haar hoofd een beetje omhoog, haar ogen starend naar een verre horizon.

‘Ze vertegenwoordigt het goede van deze wereld.’ Deze uitspraak die Eva schreef onder het portret dat ze maakte van Bernice, de hond van Chris Biondo, vat Eva’s eigen leven goed samen. Eva hield van dieren; in tegenstelling tot mensen stelden die haar nooit teleur. In relaties met anderen was ze voorzichtig, op haar hoede voor een vervelende opmerking of een confrontatie. De pijn van haar ongelukkige schooljaren achtervolgde haar tot op haar sterfbed. Maar Eva Cassidy vond een manier om te gaan met het troebele water dat haar dreigde te overspoelen. Uit die ellende maakte ze schoonheid. Kunst werd een manier om haar verdriet te neutraliseren en haar bestaan te verlichten tot het punt waarop ze in staat was te zingen over ‘A Wonderful World’ en dat nog te menen ook. Aan het einde van haar leven was ze in staat terug te kijken op haar verstoorde relatie met haar vader en hem te vergeven omdat ze wist dat Hugh het slachtoffer was van zijn eigen eenzame jeugdjaren.

Eva Cassidy

Eva’s stem geeft zowel hoop als troost. Haar muziek geeft luisteraars de kracht om zich te verzoenen met hun sterfelijkheid, al is het maar tijdelijk. De eerste keer dat Eva zelf zo’n ervaring had was tijdens het zien van het jonge filmsterretje Judy Garland in The Wizard of Oz op een stoffig boerenerf in Kansas terwijl ze ‘Over the Rainbow’ zong. Jaren later gaf Eva de kijkers van Top of the Pops een vergelijkbare ervaring, door dit lied uit te voeren met een zo mogelijk nog grotere emotionele zeggingskracht.

‘The Essence of Eva’

Kunst maakte voor Eva, die ook tekende en schilderde, het leven een beetje mooier. Ze had totaal geen interesse in materiële zaken. Vijftien jaar na haar dood zou Eva zich volledig misplaatst hebben gevoeld in onze tijd van technologie en massamedia: geld, macht, roem, uiterlijkheden, dit alles betekende niets voor Eva. Het was alsof ze wist dat haar leven op aarde kort zou zijn en dat het zinloos was om zich te omringen met aardse schatten.