Nieuwe versie Blue Skies van Eva Cassidy

Uit het niets is een nieuwe versie verschenen  van ‘Blue Skies’ door Eva Cassidy. Het nummer was al eerder te horen op het album Live At Blues Alley (1996) en later op de uitgebreidere ‘Live at Blues Alley’  versie: het dubbelabum Nightbird (2015) in een digitaal opgepoetste variant. Eva liet met dit nummer horen dat ze naast veel andere genres ook thuis was in het zingen van jazz. Deze nieuwste versie is al enkele maanden eerder opgenomen in the King of France Tavern onderin the Maryland Inn te Annapolis (november 1995).

Chris Biondo & Eva Cassidy

Eva Cassidy werd die avond begeleid door gitarist Keith Grimes, bassist Chris Biondo (die de opnames maakte met een DAT-recorder) en violist Bruno Nasta. Eva zingt veel vrijer dan op Nightbird, waarschijnlijk omdat ze niet over de drums hoefde heen te zingen (daarvoor was de ruimte te klein). Een mooi voorbeeld van less is more. Opvallend is de rol van de zeer groovy spelende Biondo die de stem van Eva een extra zetje geeft in de richting van de swing. Tijdens dit concert maakte Chris Biondo ook de opname van ‘Time After Time’ die op het gelijknamige Eva Cassiy album uit 2002 terechtkwam.

Maryland Inn, Annapolis

Eva hield ervan om te spelen in de kleine huiselijke en intieme Maryland Inn. Het is gebouwd in 1772 op de zogenaamde Drummersplaats waar stadsdrummers het dagelijkse nieuws bekend maakten. De regels van de oude herberg zijn nog zichtbaar op de verweerde muren: ‘Geen dieven, fakirs, schurken of landlopers. Geen lijntrekkende lanterfanters, of door vlooien gestoken zwervers, geen mishandeling van lichtekooien, niet slaan met kroezen op de tafels. Geen honden in de keuken, geen hanengevechten, vuurstenen. Knuppels, dolken en zwaarden moeten worden ingeleverd bij de herbergier voor uw eigen veiligheid. Een bed voor één nacht kost een shilling, een paardenstal vier pence.’ Eva speelde hier zo graag omdat het publiek echt naar haar luisterde.

King of France Tavern

‘Blue Skies’ werd in 1926 geschreven door Irving Berlin. Het lied was een last-minute toevoeging aan de Rodgers en Hart musical Betsy. ‘Blue Skies’ was meteen een succes. Het nummer werd vele malen opgenomen: De Knickerbockers met zanger Charles Kaley maakten er een hit van, Al Jolson voerde het uit in The Jazz Singer, en er kwamen uitvoeringen van Benny Goodman en zijn Orchestra, Count Basie, Bing Crosby en Danny Kaye in de film White Christmas. Willie Nelson bereikte in 1978 de eerste plaats van de country charts met zijn versie van het lied. Thelonious Monk’s compositie ‘In Walked Bud’ uit 1947 is gebaseerd op de akkoorden van ‘Blue Skies’. Het nummer kwam enkele keren voorbij in de film Star Trek. Al deze uitvoeringen maakten van ‘Blue Skies’ een echte western swing- en country-standard. De woorden ‘bluebird of happiness’ zijn een teken van vrolijkheid: ‘Bluebirds singing a song / Nothing but bluebirds all day long’. Het zonnige optimisme van de tekst contrasteert met de mineur akkoorden die deze woorden een ironische twist geven.

Blue Skies: https://www.youtube.com/watch?v=HgFspTEIUGo